Η λήψη βέλτιστων επιπέδων βιταμινών έχει ως αποτέλεσμα τη βέλτιστη λειτουργία του ανθρώπου , ενώ η μικρότερη από τη βέλτιστη πρόσληψη οδηγεί σε ανεπάρκειες οι οποίες είναι μη βέλτιστες καταστάσεις για την λειτουργία του οργανισμού.

Αν και σπάνιες, κλινικές καταστάσεις ανεπάρκειας μπορεί να εμφανιστούν με παρατεταμένη αποφυγή της εν λόγω βιταμίνης ή ορυκτού. Αυτές οι καταστάσεις έχουν συνήθως μοναδικά ονόματα, όπως Ραχιτισμός (ανεπάρκεια βιταμίνης D) ή σκορβούτο (ανεπάρκεια βιταμίνης C).

Διακρίνονται σε λιποδιαλυτές(A, D, E & K) και υδατοδιαλυτές(B & C). Ειδικότερα:

Λιποδιαλυτές Βιταμίνες:

1. Βιταμίνη Α (υγεία του δέρματος, της όρασης και του ανοσοποιητικού συστήματος)
2. Βιταμίνη D (αυξημένη αντίληψη, ανοσοποιητική υγεία, υγεία των οστών, ευημερία)
3. Βιταμίνη Ε (ενίσχυση ανοσοποιητικού)
4. Βιταμίνη Κ (καρδιαγγειακή υγεία και υγεία των οστών)

Υδατοδιαλυτές Βιταμίνες:

1. Βιταμίνη Β1 (αντιμετώπιση υψηλών επιπέδων γλυκόζης και αλκοολισμού)
2. Βιταμίνη Β2 (μεταβολισμός αμινοξέων, των λιπών και υδατανθράκων)
3. Βιταμίνη Β3 – Νιασίνη ( βελτιωμένα επίπεδα χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων)
4. Βιταμίνη Β5 (μεταβολισμός υδατανθράκων, πρωτεϊνών και λιπών)
5. Βιταμίνη Β6 (φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου, του νευρικού και του μυϊκού συστήματος)
6. Βιταμίνη Β12 (εύρυθμη λειτουργία του νευρικού συστήματος)
7. Χολίνη (επεξεργασία του λίπους της διατροφής, διατήρηση υγιούς νευρικού συστήματος)
8. Φολικό οξύ (υγεία του νευρικού συστήματος)
9. Βιοτίνη (μαλλιά, δέρμα και νύχια)
10. Μπενφοθειαμίνη (μείωση πόνου και διαβητικές επιπλοκές)
11. Βιταμίνη C (τόνωση ανοσοποιητικού, αντιοξειδωτική)